บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 6

วันอังคาร ที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2561

เวลา 14.30 - 17.30 น.

เนื้อหาการเรียน

                            -  สาระที่ควรเรียนรู้

เรื่องราวเกี่ยวกับตัวเด็ก

              รู้จักชื่อ-นามสกุล รูปร่าง หน้าตา อวัยวะต่างๆ วิธีระวังรักษาร่างกายให้สะอาด ปลอดภัย เรียนรู้ที่จะเล่นและทำสิ่งต่างๆ ด้วยตนเองคนเดียวหรือกับผู้อื่น ตลอดจนเรียนรู้ที่จะแสดงความคิดเห็น ความรู้สึก และแสดงมารยาทที่ดี

เรื่องราวเกี่ยวกับบุคคลและสถานที่แวดล้อมเด็ก

              รู้จักและรับรู้เรื่องราวเกี่ยวกับครอบครัว สถานศึกษา ชุมชน รวมทั้งบุคคลต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง หรือมีโอกาสใกล้ชิดและมีปฎิสัมพันธ์ในชีวิตประจำวัน

ธรรมชาติรอบตัว

              รู้จักสิ่งมีชีวิตที่เป็นต้นไม้ ดอกไม้ สัตว์ รวมทั้งความเปลี่ยนแปลงของโลกที่แวดล้อมเด็กตามธรรมชาติ เช่น ฤดูกาล กลางวัน-กลางคืน ฯลฯ

สิ่งต่างๆ รอบตัวเด็ก

             รู้จักสิ่งของเครื่องใช้ ยานพาหนะ และการสื่อสารต่างๆ ที่ใช้อยู่ในชีวิตประจำวันของเด็ก

                          - กิจกรรมศิลปะ มีดังนี้ การวาด การปั้น การประดิษฐ์ การร้อยสาน การฉีกปะ

กิจกรรมศิลปะที่ควรมี คือ การวาดภาพด้วยสีเทียนและการปั้น

ประสาทสัมผัสทั้ง 5

                         - อาจารย์ให้นักศึกษาวิเคราะห์ว่าอยากให้เด็กได้ความรู้ในสาระต่างๆในเรื่องใดบ้าง

1. คณิตศาสตร์ (ดูจากรอบมาตรฐาน)

2. วิทยาศาสตร์ (ดูจากสาระทางวิทยาศาสตร์) เช่น กำหนดประเด็นปัญหา ตั้งสมมติฐาน (คำถามที่ทำให้เด็กตั้งสมมติฐาน เช่น ถ้าครูเอาไข่ใส่ในกระทะที่มีน้ำมันร้อนๆจะเกิดอะไรขึ้น ส่งผลให้เกิดสมมติฐาน ว่า ถ้าครูเอาไข่ใส่ในกระทะที่มีน้ำมันร้อนๆไข่จะสุก) ทดลอง สรุปผล

3. ภาษา

4. ศิลปะ (คิดว่าจะทำศิลปะอะไรเป็นพิเศษ ที่ไม่ใช่การวาดภาพด้วยสีเทียนและการปั้น)

5. สุขศึกษา ร่างกาย

6. สังคม คุณธรรม จริยธรรม

                        - วางแผนว่าในแต่ละวัน วันจันทร์ - วันศุกร์ จะสอนกิจกรรมอะไร

การวิเคราะห์ว่าอยากให้เด็กได้ความรู้ในสาระต่างๆในเรื่องใดบ้างเพื่อนกลุ่มอื่นๆ

การวางแผนของเพื่อนกลุ่มอื่นๆ

ทักษะที่ได้รับ

                        - ทักษะการคิด                     

                        - ทักษะการวางแผน

                        - ทักษะการแก้ไขปัญหา

                     

การประยุกย์ใช้

                        - นำไปใช้ในการวางแผนการเรียนการสอน

บรรยากาศภายในห้องเรียน

                         - อากาศเย็น แสงส่องเข้ามาในห้องเรียนพอสมควร

ประเมินตนเอง

                        - ตั้งใจฟังอาจารย์

                        - ให้ความร่วมมือกับกิจกรรมเป็นอย่างดี

ประเมินเพื่อน

                       - เพื่อนๆทุกคนให้ความร่วมมือกับกิจกรรมเป็นอย่างดี

ประเมินอาจารย์

                        - แต่งกายสุภาพเรียบร้อย

                        - มีน้ำเสียงที่น่าฟัง พูดเสียงดังฟังชัด

บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 5

วันจันทร์ ที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2561

เวลา 8.30 - 11.30 น.

เนื้อหาการเรียน

                          - อาจารย์ให้นักศึกษากลุ่มที่ได้รับมอบหมายหัวข้องานออกมานำเสนองานตามหัวข้อ

กลุ่มที่ 1 เทคนิคการสอนแบบ storyline

storyline

              เป็นการนำสาระการเรียนรู้จากหลากหลายเรื่องมาเชื่อมโยงเข้าด้วยกัน เพื่อจัดการเรื่องรู้ภายใต้
หัวเรื่องเดียวกัน โดยผูกเรื่องเป็นตอนๆ เรื่องแต่ละตอนจะต่อเนื่องกันและมีลำดับเหตุการณ์และเส้น
ทางการเดินเรื่อง และใช้คำถามหลักเป็นการนำไปสู่การทำกิจกรรมอย่างหลากหลาย โดยการลงมือ
ปฎิบัติ เน้นการคิด วิเคราะห์ กระบวนการกลุ่ม

ลักษณะของ storyline

- ส่งเสริมการใช้เทคโนโลยีสมัยใหม่

- เน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง

- ทุกคนมีโอกาสแสดงความสามารถ

- สร้างความตื่นตัวให้ผู้เรียนอยู่เสมอ

- ฝึกทักษะพื้นฐานกับชีวิตจริง

- สร้างความรู้สึกเป็นเจ้าของ

- ใช้ได้ดีกับการเรียนรู้

- ภาษา สิ่งแวดล้อม

องค์ประกอบและลักษณะกิจกรรม

ฉาก

1.แบ่งกลุ่มสร้างภาพ สองมิติ สามมิติ

2.กำหนดรายการต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับสถานที่

3.ร่วมกันอภิปรายภาพและสิ่งที่เกิดขึ้น

ตัวละคร

1.ช่วยกันสร้าง (วาด ประดิษฐ์) ตัวละครที่กำหนดขึ้น

2.ช่วยกันเสนอแนะว่ามีใครบ้าง ที่จำเป็นต้องมีอยู่ในเรื่องนี้

3.เล่าเขียนอธิบายลักษณะนิสัย เพื่อนำไปเป็นเนื้อหาสาระการเรียนรู้ต่อไป

การดำเนินชีวิต

1.ร่วมกันอภิปรายถึงวิถีชีวิต ของบุคคลต่าง ๆ ในการดำเนินชีวิตตามลักษณะความเป็นอยู่

2.กิจวัตรประจำวัน การเดินทาง

เหตุการณ์

1.ผู้เรียนได้ข้อสนอแนะถึงความเป็นไปได้ โดยการอภิปรายหรือถกเถียงร่วมกัน

2.ผู้เรียนสะท้อนภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น อธิบายเรื่องราวในแง่มุมต่าง ๆ

กฎระเบียบ

1.ผู้เรียนอภิปรายถึงการกำหนดแนวทาง หลักการปฏิบัติดำเนินชีวิตร่วมกัน ตามเนื้อหาสาระ

2.เขียน พิมพ์แนวทาง แผนงาน นโยบาย กิจกรรม ข้อตกลง ปิดประกาศ แจ้งให้ทราบทั่วกัน

จังหวะเวลา

1.ให้เหตุผลต่อเหตุการณ์ ที่เกิดขึ้น ตามช่วงเวลาต่างๆ

2.พัฒนาแนวคิดต่างๆ โดยการอภิปราย ปฏิบัติงานร่วมกันและบันทึกข้อมูล

เหตุการณ์สำคัญที่เกิดขึ้น

1.ผู้สอนและผู้เรียนร่วมสร้างสรรค์กิจกรรมที่นำไปสู่การสรุปเรื่องราวต่างๆ ที่ทำให้ทุกคนมีความสุข เช่น

งานเฉลิมฉลอง การมอบรางวัล

2.วางแผนกำหนดกิจกรรมให้สมบูรณ์ เช่น พิธีเปิด กำหนดการ จดหมายขอบคุณ การแสดง การนำเสนอ

ผลงาน

การสะท้อนผลงาน

ผู้สอนกระตุ้นให้ผู้เรียนสะท้อนความรู้สึกวิพากษ์ประเด็นสำคัญ เปรียบเทียบความแตกต่าง สรุปความรู้ที่

ได้จัดทำเอกสารเผยแพร่ ประชาสัมพันธ์ สื่อสิ่งพิมพ์ หนังสือเล่มเล็ก แฟ้มสะสมงาน

กลุ่มที่ 2 การสอนแบบวอลดอร์ฟ

              ผู้ริเริ่มแนวการสอนที่รู้จักชื่อแพร่หลายแบบวอลดอร์ฟ (Waldort)คือ รูดอร์ฟ สไตเนอร์(Rudolf 

Steiner) วิธีการสอนของสไตเนอร์หรือวอลดอร์ฟ นั้นจัดเป็นการเรียนการสอนแบบเน้นกิจกรรมการ

เล่น คือ ดนตรี จังหวะ บทเพลง นิทาน เพราะกิจกรรมเหล่านี้ช่วยส่งเสริมความคิดจินตนาการของเด็ก 

และช่วยพัฒนาการการเคลื่อนไหวของร่างกาย

แนวการเรียนการสอนของโรงเรียนวอลดอร์ฟ

         โรงเรียนแนวการเรียนการสอนแบบวอลดอร์ฟ เป็นแนวการศึกษาที่บูรณาการวิชาการไปกับกิจกรรม

ต่างๆ โดยมีครูคอยดูแลและอำนวยความสะดวก เน้นการจัดบรรยากาศในการเรียนการสอนที่เน้นความ

งดงามของธรรมชาติทั้งในกลางแจ้งและในห้องเรียน โดยเชื่อว่าช่วยให้เกิดการเรียนรู้ที่ดี เพื่อพัฒนาให้

เด็กเป็นมนุษย์ที่มีบุคลิกภาพที่สมดุลกลมกลืนไปกับโลกและสิ่งแวดล้อมและได้ใช้พลังงานทุกด้านอย่าง

พอเหมาะ

จุดเด่นของโรงเรียนแนวการสอนวอลดอร์ฟ

• เป้าหมาย คือ ช่วยให้มนุษย์บรรลุศักยภาพสูงสุดที่ตนมีและสามารถกำหนดความมุ่งหมายและแนวทาง

แก่ชีวิตของตนได้อย่างอิสระ

• เน้นเรื่องของการเชื่อมโยงมนุษย์กับจักรวาล โดยมีมุมมองว่า เด็กควรได้เล่นอย่างอิสระ ชีวิตเรียบง่าย

กลมกลืนกับธรรมชาติ เน้นการสอนให้รู้จักจุดยืนที่สมดุลของตนในการใช้ชีวิตอยู่บนโลก โดยผ่าน

กิจกรรม 3 อย่างคือ กิจกรรมทางกาย ผ่านอารมณ์ความรู้สึก และผ่านการคิด เน้นการให้เด็กได้ใช้พลังทุก

ด้าน ไม่ว่าจะเป็นสติปัญญา ด้านศิลปะ และด้านการปฏิบัติอย่างพอเหมาะ

กิจกรรมที่มุ่งเน้นในโรงเรียนวอลดอร์ฟ

          ส่วนใหญ่แล้วโรงเรียนแนววอลดอร์ฟมักจะเน้นไปที่การเรียนรู้แบบธรรมชาติ ไม่มีห้องเรียน ไม่มี

กระดานดำ แต่จะมีมุมต่างๆ ให้เด็กได้เรียนรู้ ได้เป็นอิสระที่จะคิดและสร้างสรรค์ หรือหากเด็กๆ ต้องการ

เล่นตุ๊กตา เล่นรถ ในห้องก็จะมีข้าวของที่ทำจากธรรมชาติให้ประดิษฐ์ดัดแปลงเล่นกัน เช่น ผ้าหลากสี 

ท่อนไม้ เปลือกไม้ ลูกสน เป็นต้น ทุกอย่างจะถูกกำหนดให้เป็นได้สารพัดตามแต่ใจเด็กๆ

กลุ่มที่ 3 การสอนแบบภาษาธรรมชาติ Whole  Language

ที่มาของการสอนภาษาแบบธรรมชาติ

         การสอนภาษาแบบธรรมชาติ  เกิดจากหลักการ และแนวคิด ของนักศึกษา นักวิจัยทางภาษาที่มีชื่อ

เสียง คือ Jean piaget ผู้เชื่อว่าการที่เด็กได้เคลื่อนไหวสัมผัสสิ่งต่างๆรอบตัวจะเป็นการคิดสร้างความรู้ขึ้น

ภายในตนหรือเด็กเป็นผู้กระทำ ไม่ใช่การรับเข้าไปเฉยๆ การเรียนรู้ของเด็กเกิดจากอิทธิพลทางสังคม 

และเชื่อว่าการสอนภาษาเป็นความสำคัญที่เด็กจะต้องใช้เพื่อการแก้ปัญหาในชีวิตประจำวันของเด็กและ

ภาษามีความหมายต่อชีวิต การเรียนภาษาจึงต้องมาจากสิ่งที่เป็นจริงและเกี่ยวข้องกับเด็ก โดยเรียน

ภาษาแบบองค์รวมคือ เรียน ฟัง พูด อ่าน เขียนไปพร้อมกัน

การสอนภาษาแบบธรรมชาติ

         การสอนภาษาแบบธรรมชาติคือ การที่เด็กได้เรียนรู้ การใช้ภาษาทั้งด้านการ ฟัง พูด อ่าน เขียน 

เป็นไปตามธรรมชาติอย่างมีความหมายสอดคล้องเหมาะสมกับวัย  โดยไม่แยกว่าต้องอ่านก่อน เขียน

ก่อน แต่จะเน้นให้เด็กได้ลงมือกระทำด้วยตนเอง เช่นการอ่านนิทาน เล่าเรื่องราว ฟังเรื่องเล่าจากเพื่อน 

ฟังนิทานจากครู เป็นต้น

ทักษะที่ได้รับ

                        - ทักษะการคิด                     

                        - ทักษะการวางแผน

                        - ทักษะการแก้ไขปัญหา

                     

การประยุกย์ใช้

                        - นำไปใช้ในการวางแผนการเรียนการสอน

บรรยากาศภายในห้องเรียน

                         - อากาศเย็น แสงส่องเข้ามาในห้องเรียนพอสมควร

ประเมินตนเอง

                        - ตั้งใจฟังอาจารย์

                        - ให้ความร่วมมือกับกิจกรรมเป็นอย่างดี

ประเมินเพื่อน

                       - เพื่อนๆทุกคนให้ความร่วมมือกับกิจกรรมเป็นอย่างดี

ประเมินอาจารย์

                        - แต่งกายสุภาพเรียบร้อย

                        - มีน้ำเสียงที่น่าฟัง พูดเสียงดังฟังชัด

บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 4

วันจันทร์ ที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2561

เวลา 8.30 - 11.30 น.

เนื้อหาการเรียน

                           - อาจารย์ให้นักศึกษากลุ่มที่ได้รับมอบหมายหัวข้องานออกมานำเสนองานตามหัวข้อ

กลุ่มที่ 1 รูปแบบการเรียนรู้แบบมอนเตสซอรี่
                

ที่มาของการเรียนการสอนแบบมอนเตสซอรี่ คือ

          การเรียนการสอนแบบมอนเตสซอรี่เกิดจากแนวคิดของมาเรีย มอนเตสซอรี่ (Maria Montessori) แพทย์หญิงชาวอิตาลีที่มีความเชื่อว่า “การให้การศึกษากับเด็กในวัยเริ่มต้น ไม่ใช่การนำความรู้ไปบอกเด็ก แต่ควรเป็นการปลูกฝังให้เด็กได้เจริญเติบโตไปตามความต้องการทางธรรมชาติของเขา” มอนเตสซอรี่เริ่มต้นนำแนวการสอนนี้ไปใช้กับเด็กที่มีพัฒนาการทางสติปัญญาล่าช้า โดยประดิษฐ์สื่อวัสดุอุปกรณ์ที่เป็นหัวใจสำคัญในการเปิดโอกาสให้เด็กได้ค้นพบสิ่งต่างๆด้วยตัวเอง

จุดมุ่งหมายของการสอนแบบมอนเตสซอรี่

       คือ “ช่วยพัฒนา หรือให้เด็กมีอิสระในด้านบุคลิกภาพของเด็กในวิถีทางต่างๆ อย่างมากมาย“ สิ่งแวดล้อมของโรงเรียนระบบมอนเตสซอรี่ คือ การจัดระบบเพื่อสะท้อนถึงศักยภาพที่แท้จริง และความต้องการของเด็ก เพื่อเด็กจะได้พัฒนาบุคลิกภาพของเขา

หลักสูตรของมอนเตสซอรี่สำหรับเด็กวัย 3-6 ขวบ ครอบคลุมการศึกษา 3 ด้าน

 1.ด้านทักษะกลไก (Motor Education)  หรือกลุ่มประสบการณ์ชีวิต มีจุดประสงค์เพื่อฝึกการดูแลและจัดการสิ่งแวดล้อมเด็กจะทำกิจกรรมต่างๆ ที่เกี่ยวกับการเคลื่อนไหวเบื้องต้นของชีวิตประจำวัน เช่น มารยาทในการรับประทานอาหารเป็นต้น

2.ด้านประสาทสัมผัส (Education of the Senses)  มีจุดประสงค์เพื่อฝึกการสังเกต การใช้ประสาทสัมผัส ทั้งห้าเกี่ยวกับมิติรูปทรง ปริมาตรของแข็ง ของทึบ อุณหภูมิ เด็กจะได้รู้จักทรงกระบอก ลูกบาศก์ ปริซึม แขนงไม้ ชุดรูปทรงเรขาคณิต

3.ด้านการเขียนและคณิตศาสตร์ (Preparation For Writing and Arithmetic)  หรือกลุ่มวิชาการมีจุดประสงค์เพื่อเตรียมเด็กเข้าสู่ระดับประถมศึกษาเตรียมตัวด้านการอ่านการเขียนโดยธรรมชาติการประสมคำ คณิตศาสตร์

กลุ่มที่ 2 รูปแบบการเรียนการสอนแบบไฮสโคป

              การสอนเป็นกิจกรรมสร้างสรรค์การเรียนรู้พัฒนาคน  การเรียนรู้และการสอนทำให้มีการคิดเชื่อมโยงความรู้ได้อย่างรวดเร็วการศึกษาปฐมวัยจึงเป็นการศึกษาที่จัดให้แก่เด็ก6ขวบแรกเป็นการจัดกาiศึกษาเพื่อการดูแล และสร้างเสริมเด็กให้พัฒนาอย่างเต็มศักยภาพ

             การสอนเด็กปฐมวัยไม่ใช่การถ่ายทอดความรู้  แต่เป็นการจัดประสบการณ์อย่างมีรูปแบบเพื่อส่งเสริมพัฒนาการพัฒนาสมรรถนะทางปัญญาและพัฒนาจิตนิยมที่ดีการเรียนการสอนสำหรับปฐมวัยมีหลากหลายรูปแบบแต่สำหรับรูปแบบที่ผู้เขียนจะนำเสนอนั้นก็เป็นรูปแบบการเรียนการสอนที่มีความน่าสนใจอีกรูปแบบหนึ่งรูปแบบการเรียนการสอนที่ว่านั้นก็คือรูปแบบการเรียนการสอนแบบไฮสโคป

แนวคิดสำคัญ

             แนวการสอนแบบไฮสโคป เน้นการเรียนรู้แบบลงมือกระทำผ่านมุมเล่นที่หลากหลายด้วยสื่อและกิจกรรมที่เหมาะสมกับการพัฒนาการของเด็กและการแก้ปัญหาอย่างกระตือรือร้น

การเรียนการสอน

            การเรียนการสอนแบบไฮสโคป เป็นการสร้างองค์ความรู้จากการที่เด็กได้ลงมือจัดกระทำกับอุปกรณ์ หรือสิ่งแวดล้อมซึ่งถือเป็นประสบการณ์ตรง  โดยที่ครูจะเป็นคนเตรียมอุปกรณ์ให้กับเด็กและกระตุ้นให้เด็กพัฒนาและดำเนินกิจกรรม โดยใช้หลักปฏิบัติ 3  ประการ  คือ

Plan

           เป็นการกำหนดแนวทางการปฏิบัติหรือดำเนินงานตามที่ได้รับมอบหมาย  มีการสนทนาระหว่างครูกับเด็กว่าจะทำอะไร อย่างไร  การวางแผนกิจกรรมอาจจะใช้แสดงด้วยภาพหรือสัญลักษณ์ประจำตัวเด็ก

Do

          คือการลงมือกระทำตามแผนที่วางไว้เป็นส่วนที่เด็กได้ร่วมกันคิด แก้ปัญหา  ตัดสินใจและทำด้วยตนเองเป็นส่วนที่เด็กได้มีการพัฒนาการพูดและปฏิสัมพันธ์ทางสังคมสูง

Review

          เป็นช่วงที่ได้งานตามจุดประสงค์  ช่วงนี้จะมีการอภิปรายและเล่าถึงผลงานที่เด็กทำเพื่อทบทวนว่า เด็กสามารถปฏิบัติตามแผนที่วางไว้หรือไม่  มีการเปลี่ยนแปลงแผนอย่างไร  และชี้ให้เห็นความเชื่อมโยงระหว่างแผนกับการปฏิบัติ  และผลงานที่ทำ รวมถึงการเล่าประสบการณ์ต่างๆ ที่ได้รับ

ทักษะที่ได้รับ

                        - ทักษะการคิด                     

                        - ทักษะการวางแผน

                        - ทักษะการแก้ไขปัญหา

                     

การประยุกย์ใช้

                        - นำไปใช้ในการวางแผนการเรียนการสอน

บรรยากาศภายในห้องเรียน

                         - อากาศเย็น แสงส่องเข้ามาในห้องเรียนพอสมควร

ประเมินตนเอง

                        - ตั้งใจฟังอาจารย์

                        - ให้ความร่วมมือกับกิจกรรมเป็นอย่างดี

ประเมินเพื่อน

                       - เพื่อนๆทุกคนให้ความร่วมมือกับกิจกรรมเป็นอย่างดี

ประเมินอาจารย์

                        - แต่งกายสุภาพเรียบร้อย

                        - มีน้ำเสียงที่น่าฟัง พูดเสียงดังฟังชัด